شیر کوچولو در باغ وحش به دنیا آمده بود. پشت میله های قفسی آهنی که از اول تا آخر آن فقط ده قدم بود. شیر کوچولو هر روز شیر مادرش را می خورد، با دُم او بازی می کرد، از سر و کولش بالا می رفت.
آن شب، اصطبل دل گیر بود. دل اسب چران گرفته بود. هوای تازه می خواست. کسی را می خواست که با او حرف بزند.
دخترک پری سفید و پری آبی در دست داشت. می رفت، می رفت و به آسمان خیره بود و در جست و جوی کبوتر سفید بود.
نوشته که دیگر ناامید شده بود با چشم های گریان به قد و بالای نقطه ها نگاهی کرد و گفت:«نه ... دیگر کار من تمام شده و از شما هم کاری بر نمی آید.»
روزی در یک جنگل بزرگ چیز گردی پیدا شد... و بعد یک دفعه صدا کرد و شکست ترق!!! و یک جوجه با دهن باز افتاد بیرون...
کم کم خاطره ها جان می گیرند و چیزهای زیادی را به یاد می آورم. صدای پای اسبها توی سرم است. افتاده ایم توی علف زارها و بیشه ها. زده ایم به گله ی آهوها. بوی آب و علف هوا را پر کرده است...
چوپان پیر به چهره تک تک بچه ها نگاه کرد و گفت:«بچه های من! اگر روزی ماه مال شما بود، با آن چه می کردید؟» بچه ها به فکر فرو رفتند. راستی اگر ماه زیبا و تابان مال آنها بود، با آن چه کار می کردند؟
ناگهان از ذهن ساده گذشت: نکند دارد به او زنگ می زند آلما گویان از پله ها بالا رفت. در نیمه باز اتاق آلما را باز کرد. کسی توی اتاق نبود. دری که به ایوان باز می شد، باز مانده بود. حس نگران کننده ای او را جلو راند.
این یک کتاب معمولی نیست؛ زیرا هر قصه آن دارای سه پایان است. در حقیقت این کتاب وسیله ای است برای بازی کردن...
در صبح یک روز قشنگ بهاری، شش بچه خرگوش به دنیا آمدند. خرگوش مادر بچه ها را لیسید و بوسید و به خرگوش پدر گفت:«هنوز چیزی توی دلم تکان می خورد گمانم همان بچه هفتمی باشد.»
برای تهیه تولیدات کانون ، با مرکز فروش و اشتراک کانون تماس بگیرید.
نشانی : تهران - خیابان حجاب - مرکز آفرینش های کانون - واحد فروش و اشتراک
تلفن : ۸۸۹۷۱۳۹۶
