...اما پیرمرد فردای آنروز نیامد و غم و اندوه امیرزاده بیشتر شد. امیرزاده همچنان در اتاقش می گریست که نامه دیگری را زیر در اتاقش دید. آن را برداشت و خواند. در نامه نوشته شده بود:« وقت می گذرد، شمع بزرگ دارد تمام می شود، گریه کردن و غصه خوردن مشکلات را حل نمی کند!»
موش کوچولویی بود که سه بچه داشت. پنیرک از همه کوچکتر بود و از همه هم شیطانتر. یک شب مادر پنیرک متوجه شد که پنیرک در لانه نیست. بیرون رفت و همه جا را گشت، اما از پنیرک خبری نبود. با خود گفت که حتما گربه او را برده است و شروع کرد به گریه کردن. ناگهان صدایی شنید که می گوید:مادرجان،گریه نکن. من اینجا هستم. ناگهان مادر پنیرک زد زیر خنده. می دانید پنیرک کجا رفته بود؟
آدمک زرد پرسید:«می دانی اینجا چه کار می کنیم؟» آدمک صورتی گفت:«نه. حتی یادم نمی آید چطور شد که اینجا هستم.» آدمک زرد ادامه داد:«یادم نمی آید چطور به اینجا آمده ایم. همه چیز جدید و عجیب و غریب به نظر می آید. ما کی هستیم؟»
هفتمین مجموعه از دفترهای ادبی به داستانها و شعرهای کودکان و نوجوانان عضو مراکز آفرینش های ادبی کانون اختصاص یافته است که شامل ۱۸ عنوان داستان و ۱۹ عنوان شعر است.
مرتضی قول بده برگردی. برگردی ودست ما را بگیری ببری شهر خودمان. من خانه موشک خورده خودمان را بیشتر دوست دارم. دوباره با سطل از چاه آب می کشم. رخت و لباسها را می برم لب شط می شویم. زیر نور گردسوز بافتنی می بافم. ولی دوست دارم توی خانه خودم باشم. توی خانه خودم دلم قرص تر است تا اینجا.
روزی از روزها، وقتی پیرمرد رفت دامش را جمع کند، دید پرنده طلایی قشنگی افتاده توی دام. پیرمرد پرنده را گرفت. خواست آن را بگذارد توی توبره اش، که به امر خدا قفل زبان پرنده وا شد و گفت:«ای مرد! من چهار تا جوجه دارم و چشم به راهند براشان غذا ببرم. بیا من را آزاد کن؛ در عوض هر چه بخواهی به تو می دهم.»
یک فیل کوچک که در جنگل زندگی می کرد یک روز صبح ناگهان صدای بنگ، بنگ یک تفنگ را می شنود و متوجه می شود که یک شکارچی برای شکار او آمده است. او بسرعت فرار می کند و به آغوش شب، خواب یک دختر کوچک، قصه یک پیرزن پناه می برد، اما سرانجام …
یک ساعت گذشت، دو ساعت گذشت. بزی بزغاله بازی کرد و بازی کرد ولی یکدفعه به یاد بزی با و علفهای تازه، بزی ما و گلهای رنگارنگ افتاد و دلش برای آنها تنگ شد. ایستاد و به این طرف نگاه کرد، چیزی ندید، به آن طرف نگاه کرد، هیچی ندید، هرچه نگاه کرد و نگاه کرد خانه شان را هم ندید. بعد ترسید و مع مع گریه کرد گفت:«من گم شده ام، من گم شده ام.»
در این مجموعه داستانهای کوتاه طنزآمیزی از نویسندگان کودک و نوجوان انتخاب شده است. این نویسندگان همگی طنزنویس نیستند، اما داستانهایی که از آنها انتخاب شده، رگه هایی از طنز دارد.
خرس کوچولو می خواست از خدا به خاطر همه زیبایی هایی که خلق کرده تشکر کند؛ اما نمی دانست چطور. کلاغ پیشنهاد کرد که خرس برای خدا کلوچه بپزد.اما جوجه تیغی پیشنهاد دیگری داشت ...
برای تهیه تولیدات کانون ، با مرکز فروش و اشتراک کانون تماس بگیرید.
نشانی : تهران - خیابان حجاب - مرکز آفرینش های کانون - واحد فروش و اشتراک
تلفن : ۸۸۹۷۱۳۹۶
