خلاصه کتاب :

کم کم خاطره ها جان می گیرند و چیزهای زیادی را به یاد می آورم. صدای پای اسبها توی سرم است. افتاده ایم توی علف زارها و بیشه ها. زده ایم به گله ی آهوها. بوی آب و علف هوا را پر کرده است… سوارم دشنه را می بندد و به کمر و خیز برمی دارد روی زین؛ بعد افسارم را می کشد و رها می کند. پاهایش را می چسباند به پهلویم و می گوید:
ـ بتاز رخش!