خلاصه کتاب :

«هنر و صنعت قالیبافی در ایران سابقه‌ای کهن و طولانی دارد. با کشف قالی پازیریک در سال ۱۹۴۹میلادی، در نواحی جنوب سیبیریه، همه تردیدها و گمانه‌زنی‌ها درباره قدمت تاریخی قالیبافی در ایران و سهم ایرانیان در شکل‌گیری این صنعت و هنر ارزشمند به یک سو رفت و قدمت این هنر ایرانی را در نظر پژوهشگران به بیش از سه‌هزار سال قبل از تولد مسیح رساند. این هنر و صنعت در طول تاریخ در میان ایرانیان همچنان مراحل رشد و پیشرفت خود را طی کرده و در دوره ساسانیان به درجه بالایی از نفاست رسید. به طور نمونه شهرت قالی زربافت و جواهر نشان «قصر مداین» که به قالی «بهارستان» یا «چهار فصل» مشهور بوده و در حمله اعراب به تیسفون در قصر مداین به غارت رفته است، گواه روشنی بر نفاست قالی‌های عصر ساسانی است.
گردآورنده این مجموعه که ریشه در تبار هنرمندان و صنعتگران این هنر ملی دارد و خود از سرآمدان این هنر و صنعت است کوشیده است با ذکر تاریخچه‌ای از قالیبافی در ایران به بیان انواع قالی‌های معروف ایران پرداخته و از این رهگذر بخشی از راز جادویی زیبایی‌های قالی ایرانی را که آینه روشن طبیعت زیبای این سرزمین است آشکار ‌سازد.