خلاصه کتاب :

شیراز، پایتخت شعر و میعادگاه گل و بلبل، و کهن خاستگاه هنر و فرهنگ ایران زمین، در فاصله‌ قرن‌های دوازدهم و سیزدهم، هـ . ق بار دیگر مکتبی هنری، برتافته و برخاسته از خیال و اندیشه و سرپنجه‌های خلاق نگارگران شیرازی، در تاریخ نقاشی ایرانی را به ثبت رساند. نقاشی تک گل و پرنده و رواج گل‌نگاری در آذین سایر رشته‌های هنری، مانند پارچه‌های ایرانی، قلمزنی، و مینا کاری و… مدیون ذوق و ابتکار نقاشی بزرگ به نام محمد شفیع اصفهانی در زمان فرمانروایان صفوی است.
این کتاب از مجموعه «چرا ندیدیم؟» دریچه دیگری است برای آشنایی با آثار ارزشمند هنر ایرانی اسلامی، آثاری که به رغم اهمیت و ارزش والایشان، در غوغای سرسام ‌آور زندگی جدید، از متن توجه به حاشیه رانده شده‌اند. امید که آشنایی با این گنجینه‌های ارزشمند پشتوانه‌ای برای خلاقیت‌های هنری نسل آینده باشد.