خلاصه کتاب :

آدم برفی مدتها بود که از تنهایی خسته شده بود. در سرزمینی که او زندگی می کرد،‌نیمی از سال زمستان بود و همه حیوانات به خواب زمستانی فرو می رفتند. فقط او بود که همیشه بیدار بود و هیچ وقت خوابش نمی برد. روزی دو گلوله برفی روی تپه ای در کنار او نشستند. آنها با دیدن آدم برفی به نزدیک او آمدند و به او نگاه کردند. آدم برفی به آنها سلام کرد،‌اما جوابی نشنید. ناگهان دید که آن دو شروع کردند به خندیدن و آنگاه از زبان یکی از آنها راز زندگی خود را شنید.