كتاب حاضر، مجموعه خاطرات چند نفر از دلاور مردان از جان گذشته اين مرز و بوم است كه در لحظات هولناك هجوم ارتش افسار گريخته عراقي به اين كشور، قامت استقامت و پايداري را در برابر ستونهاي توپ و تانك و آتش و دود برافراشتند و ماشين جنگي دشمن را مجبور به توقف و عقب نشيني كردند. شرح ساده و مختصر اين خاطرات، چشم انداز هميشه جاودان افتخار و شرف مردمي است كه فرزندانشان جز عزت و سربلندي براي آنها نخواستند و نمي خواهند. بسيارند كساني كه اين خاطرات را جزو زندگي هر روزهشان در جبهه هاي جنگ مي دانند. درود خداوند بر همه آنان باد.

آن روز براي احمد با روزهاي ديگر فرق داشت، چرا كه روزه گرفته بود و از اينكه همراه پدر و مادر بيدار شده و سحري خورده بودند خيلي خوشحال بود. حال او هم مي توانست مثل بچه هاي ديگر در مدرسه زبانش را به بقيه نشان دهد و به آنها بگويد كه او هم روزه گرفته است. اما در آن روز اتفاقي افتاد كه احمد نتوانست روزه اش را تا افطار نگه دارد. وقتي به خانه برگشت بغض گلويش را گرفته بود و نمي توانست مثل روزهاي پيش به پدر و مادر و خواهر كوچكش نگاه كند، تا وقتي كه صداي ‘‘ربنا‘‘‌بلند شد و ... .